6 największych katastrof lotniczych w historii Polski! Zginęło łącznie 471 osób, nie przeżył nikt

Na początek zacznijmy od największej katastrofy lotniczej w historii Polski. 9 maja 1987 roku z Nowego Jorku startuje Ił 62M "Tadeusz Kościuszko". Lot ma zakończyć się w Warszawie, jednak na wysokości Warlubia niedaleko Grudziądza dochodzi do awarii. Zawiniły łożyska podpory pośredniej wału silnika. W radzieckiej fabryce (gdzie wyprodukowano maszynę) wbrew normom technologicznym wywiercono w panewce otwór "dla lepszego smarowania".

Pół godziny później, tuż obok lotniska ludzie patrzyli w górę przerażeni – wiedzieli doskonale co się stanie. Maszyna spadała na ziemię, chybotała się i wydawała charakterystyczne huki. Samolot spadł między drzewa 30 metrów od południowego skraju Lasu Kabackiego. Na miejscu zginęło prawie 200 osób, z czego tylko 100 udało się zidentyfikować.

Jest to druga pod względem liczby ofiar katastrofa w historii polskiego lotnictwa. Do dziś wzbudza kontrowersje. Dla niektórych katastrofa, dla innych – zamach. 10 kwietnia 2010 roku o godz. 8:41 czasu polskiego w Smoleńsku rozbija się Tu-154. Na pokładzie znajdowała się polska elita, m.in. prezydent Lech Kaczyński z żoną, ostatni prezydent RP na uchodźstwie Ryszard Kaczorowski, wicemarszałkowie Sejmu i Senatu, a także posłowie RP.

Na miejscu ginie 96 osób. Z ustaleń śledczych wiemy, że piloci próbowali wylądować na lotnisku w gęstej mgle, a widzialność zmniejszona była do około 500 metrów. Maszyna schodziła znacznie poniżej normalnej ścieżki podejścia – co zarejestrował system, aż uderzyła w drzewa. Co ciekawe - do dziś nie można ani potwierdzić ani kategorycznie zaprzeczyć, że w Smoleńsku doszło do zamachu.

Trzecia największa pod względem liczby ofiar katastrofa lotnicza w historii polskiego lotnictwa. Ił-62 „Mikołaj Kopernik” podobnie jak „Tadeusz Kościuszko” wraca z Nowego Jorku do Warszawy. Na pokładzie znajduje się 10 członków załogi i 77 pasażerów w tym znana polska piosenkarka Anna Jantar i amerykański etnomuzykolog Alan Merriam.

14 marca 1980 roku na około minutę przed planowanym lądowaniem załoga zgłosiła, że nie zaświecił się wskaźnik wysunięcia podwozia. Pomimo wielu manewrów i zwiększenia mocy silników, pękł wał turbiny niskiego ciśnienia silnika, a następnie sam silnik rozerwał się na trzy części. Równocześnie przestały działać dwa kolejne silniki, a spadający samolot uderzył w fosę okalającą fort „Okęcie” Twierdzy Warszawa i rozpadł się na kawałki.

Zginęli wszyscy, a niektóre zwłoki znajdywano nawet w budynkach mieszkalnych! Dzięki reakcji pilota, samolot uderzył w fosę a nie w budynek zakładu poprawczego dla nieletnich. Wówczas liczba ofiar byłaby znacznie większa.

Czwarta największa pod względem liczby ofiar katastrofa lotnicza w historii polskiego lotnictwa. 2 kwietnia 1969 roku o godz. 15.20 z Warszawy wystartował samolot LOT-u. Rejs miał być krótki, ponieważ zgodnie z planem maszyna miała wylądować w Krakowie. Tak się jednak nie stało.

Kilkadziesiąt kilometrów od lotniska w Balicach, samolot z nieznanych po dziś dzień przyczyn zboczył z trasy i znalazł się w gęsto zalesionym terenie w górach. Maszyna rozbiła się na północnym stoku Policy. Zginęli wszyscy - 47 pasażerów i 6 członków załogi.

Sytuacja dla komunistycznej władzy była o tyle trudna, że na pokładzie znajdował się były minister lasów Stanisław Tkaczow oraz czternastoletni syn ministra komunikacji Piotra Lewińskiego – również Stanisław.

Ofiary katastrofy samolotu po dziś dzień upamiętnia stojący w pobliżu szczytu Policy metalowy krzyż.

Piąta największa pod względem liczby ofiar katastrofa lotnicza w historii polskiego lotnictwa. 19 grudnia 1962 roku z Brukseli startuje polski samolot. W międzyczasie ląduje w Berlinie, skąd już przed godz. 18 wzbija się z powrotem w powietrze i leci prosto w kierunku Warszawy.

Na lotnisku Okęcie załoga otrzymuje pozwolenie na lądowanie, jednak 46 sekund później maszyna rozbija się i staje w płomieniach. Prawdopodobnie doszło do przeciągnięcia z powodu trudnych warunków atmosferycznych, a samolot nagle utracił prędkość i zderzył się z ziemią.

Zginęło 28 pasażerów i 5 członków załogi.

Szósta największa pod względem liczby ofiar katastrofa lotnicza w historii polskiego lotnictwa. Do zdarzenia doszło w styczniu 2008 roku. Wojskowy samolot CASA C-295 M numer 019 rozbił się podczas podchodzenia do lądowania na lotnisku wojskowym 12. Bazy Lotniczej w Mirosławcu.

Doszło wówczas do nadmiernego przechylenia samolotu, co spowodowało spadek siły nośnej, a w efekcie zderzenie z ziemią. Zginęli oficerowie Sił Powietrznych uczestniczących w 50. Konferencji Bezpieczeństwa Lotów Lotnictwa Sił Zbrojnych RP i 4 członków załogi. Nie przeżył nikt.