Przez wieki ludzie przekazywali sobie także opowieści o jego szczodrości. Ponoć rozdał ubogim cały swój majątek. Uchronił trzy siostry od prostytucji - podarował im posag. Nie było na to stać ich ojca, bo stracił majątek, a bez posagu nie mógł wydać panien za mąż. Podobno mieszki z monetami od Mikołaja powpadały siostrom do skarpet i butów, które suszyły przy kominku.

Makabryczna legenda o św. Mikołaju. Na obrazach trzyma trzy sakiewki. A może to trzy dziecięce główki?

Niektórzy jednak w miejscu sakiewek na obrazach z wizerunkiem świętego widzą trzy dziecięce głowy. I to ma swoje uzasadnienie w opisach jego życia sprzed wieków. To doprawdy makabryczna legenda, której chyba nie warto opowiadać dzieciom.

Podobno było tak. Św. Mikołaj wszedł do gospody, w beczkach znalazł głowy trzech chłopców. Było mu ich żal i miał wielkie poczucie niesprawiedliwości. Bez większego wysiłku dokonał więc cudu. Wskrzesił dzieci i zaopiekował się nimi, karmił miodowymi placuszkami.

Bardziej szczegółowa wersja legendy o ocalonych chłopcach prowadzi do rzeźni. Bracia byli biedni i porzuceni. Zdesperowani, postanowili schronić się na noc w rzeźni. Rzeźnik okazał się jednak okrutny i zamordował ich, a następnie pociął na kawałki ich ciała, aby użyć mięsa jako składników wędlin.

Święty Mikołaj, który słyszał o tym okropnym czynie, przyszedł nocą i przywołał cudowną moc wskrzeszenia. Modlitwą przywrócił ich do życia. Kiedy morderca przyszedł rano do pracy, zdziwił się, że chłopcy żyją i są zdrowi. Cud sprawił, że rzeźnik się nawrócił.

Opowieść o cudownym wskrzeszeniu trzech chłopców ma być dowodem na cudowne moce i miłosierdzie św. Mikołaja wobec dzieci i potrzebujących.