Spis treści
- Wąbrzeźno, miasto trzech jezior
- Historia Wąbrzeźna. Miasto przez wieki nękały pożary
- Ilu ludzi mieszka w Wąbrzeźnie?
- Zabytki w Wąbrzeźnie. Te budowle trzeba zobaczyć!
Wąbrzeźno, miasto trzech jezior
Wąbrzeźno w Kujawsko-Pomorskiem położone jest nad trzema jeziorami, które dodają uroku krajobrazowi miasta:
-
Jezioro Zamkowe to eutroficzny akwen o powierzchni około 69,6 ha i średniej głębokości 5,9 m, z maksymalną głębokością sięgającą 18 m. Charakteryzuje się wydłużonym kształtem w kierunku północ-południe oraz nieregularną linią brzegową. W południowej części jeziora, w pobliżu ruin zamku, znajduje się charakterystyczne przewężenie z kładką. Nad brzegiem jeziora mieści się plaża miejska, która latem przyciąga wielu turystów i mieszkańców, oferując m.in. wypożyczalnię sprzętu wodnego oraz amfiteatr, gdzie odbywają się koncerty i imprezy plenerowe.
-
Jezioro Sicieńskie zajmuje powierzchnię od 48,3 ha do 51,0 ha. Jego średnia głębokość wynosi 1,1 m, a maksymalna 3,0 m. Akwen ma wydłużony kształt w kierunku północ-południe, a w południowej części, wcinającej się w zabudowę miasta, znajduje się niewielka wyspa.
-
Jezioro Frydek to trzecie z jezior otaczających Wąbrzeźno. Chociaż jest najmniejsze z trzech, stanowi istotny element krajobrazu miasta i oferuje spokojne miejsce do wypoczynku.
Dawna osada podgrodzia nosiła nazwę „Wambrez”, co wskazywało na jej położenie wśród brzezin. W dokumencie z 19 kwietnia 1246 roku jest mowa o tym, że to własność biskupów chełmińskich, którzy w pierwszej połowie XIV wieku nadali jej prawa miejskie. Budowa zamku biskupiego zakończyła się w 1321 roku. W 1466 roku Wąbrzeźno zostało wcielone do Polski, a 10 stycznia 1534 roku biskup Jan Dantyszek, za aprobatą królewską, nadał miastu nowy przywilej, co ciekawe – spisany w języku polskim.
Historia Wąbrzeźna. Miasto przez wieki nękały pożary
- Do połowy XVII wieku miasto rozwijało się dynamicznie, jednak wojny ze Szwecją zahamowały ten proces.
- W XVIII wieku Wąbrzeźno wielokrotnie padało ofiarą pożarów.
- W wyniku pierwszego rozbioru Polski w 1772 roku miasto zostało przyłączone do Prus, a dobra kościelne uległy sekularyzacji.
- W 1799 roku gmina ewangelicka przejęła tereny dawnego grodziska, gdzie założono cmentarz, a w połowie następnego stulecia wzniesiono zbór.
- Pod koniec XIX wieku miało miejsce uprzemysłowienie miasta.
- Po powrocie do granic Polski w 1921 roku w Wąbrzeźnie przebywała grupa młodopolaków z Włodzimierzem Tetmajerem na czele, która założyła patriotyczny Polski Instytut Narodowy, działający przez sześć lat.
Ilu ludzi mieszka w Wąbrzeźnie?
Współcześnie miasto jest siedzibą powiatu, liczy niespełna 14 tysięcy mieszkańców i stanowi lokalny ośrodek gospodarczy.
Zabytki w Wąbrzeźnie. Te budowle trzeba zobaczyć!
Najbardziej znaczącym zabytkiem Wąbrzeźna jest kościół świętych Szymona i Judy Tadeusza, wzniesiony przez biskupa Ottona w pierwszej połowie XIV wieku. Świątynia spłonęła w 1700 roku, a następnie została odbudowana i rozbudowana pod koniec XVIII wieku o niską wieżę, zaś w 1902 roku dobudowano nawy boczne i nadbudowano wieżę. Wyposażenie kościoła pochodzi głównie z XVIII wieku i reprezentuje styl barokowy. Drugą ważną świątynią jest poewangelicki kościół Matki Boskiej Królowej Polski, wzniesiony w latach 1835-1836, a rozbudowany o wieżę w latach sześćdziesiątych XIX wieku. Do 1945 roku należał do gminy ewangelickiej. W mieście zachowały się także pozostałości gotyckiego zamku biskupów chełmińskich, który został spalony w 1464 roku, zniszczony przez Szwedów w 1655 roku i od tego czasu popadł w ruinę. Jego rozbiórka rozpoczęła się w 1792 roku, a obecnie zachowały się jedynie szczątkowe fragmenty znajdujące się na terenie parku na Górze Zamkowej.

Polecany artykuł:
W Borach Tucholskich ukryte jest sztuczne jezioro. Przy jego powstaniu był prezydent Ignacy Mościcki! Zobacz zdjęcia
