Decyzja o przyjęciu do domu czworonożnego przyjaciela przynosi wiele radości, ale także wiąże się z istotnymi wyborami. Jednym z nich jest wybór odpowiedniego imienia, które będzie pasować zarówno do wyglądu, jak i charakteru nowego członka rodziny.
Niektóre imiona lepiej pasują do odważnych i energicznych psów, podczas gdy inne, bardziej oryginalne, są idealne dla spokojnych i łagodnych towarzyszy. Zdaniem behawiorystów, ważne jest, aby imię było krótkie i łatwe do wymówienia, co ułatwi zwierzęciu jego zapamiętanie i poprawi komunikację między człowiekiem a psem. Obecnie popularne imiona dla suczek to Bella, Luna czy Daisy – są to imiona ludzkie, ale obcojęzyczne.
Nazywanie zwierzęcia imieniem ludzkim może prowadzić do nieporozumień w miejscach publicznych. Wystarczy wyobrazić sobie, że wołasz swojego psa na ulicy, a ktoś o tym samym imieniu się odwraca. Może to także dezorientować psa, który słysząc swoje imię w różnych kontekstach (pani na ulicy woła swoją koleżankę, sąsiad sąsiadkę etc.), nie będzie wiedział, co się dzieje, co może wprowadzać go w zamieszanie.
Podobna tendencja miała miejsce w poprzedniej dekadzie, gdy wśród imion dla psów świetnie radziła sobie rosyjska Sonia, czy aramejska Saba. Problem jednak w tym, że Saba to imię męskie, nie żeńskie, a imieniem tym w polskich warunkach nazywano suczki.
Imię Saba to imię męskie pochodzenia aramejskiego co oznacza „starzec”, „mędrzec”. Patronem tego imienia jest święty Saba lub w innych regionach – Sawa. Co ciekawe, od tego imienia charakterystycznego dla obszarów chrześcijaństwa prawosławnego, wywodzą się polskie nazwiska, takie jak Sawa, Sawka, Sawczyn, Sawicki.
Imię to obecnie nadaje się w krajach arabskich, Iraku, Etiopii czy Jemenie. Imię to pojawiło się już w Biblii – Saba był wnukiem Abrahama, synem Jokszana i starszym bratem Dedana.
Saba obchodzi imieniny w następujące dni: 14 stycznia, 5 lutego, 12 kwietnia, 24 kwietnia, 16 sierpnia oraz 5 grudnia. Najbardziej popularną datą obchodzenia imienin Saby jest 16 sierpnia.
Imię Saba ewoluowało z biegiem czasu i – dla przykładu – w Polsce uznane zostało – przez swoje niemęskoosobowe brzmienie - jako skrót od imienia Sabrina czy Sabina i nabrało formę kobietą.