Tak się zmienił bydgoski dworzec na przestrzeni 150 lat. To miejsce jest nie do poznania [GALERIA]

• Dworzec Bydgoszcz Główna przeszedł wiele metamorfoz, by stać się nowoczesnym centrum.
• Od otwarcia w 1851 roku, po pożarze w 1910, aż do przebudowy w 2015 roku, zmieniał swoje oblicze.
• Sprawdź, jak ewoluowała ta bydgoska wizytówka i odkryj jej historyczne sekrety.

Nowoczesny dworzec po wielkiej przebudowie

W 2015 roku bydgoszczanie doczekali się otwarcia nowoczesnego dworca kolejowego Bydgoszcz Główna. Gruntowna modernizacja całkowicie odmieniła jego wygląd – dziś przeszklony, przestronny budynek nie przypomina dawnego gmachu, który przez lata był wizytówką miasta. To jednak nie pierwsza metamorfoza w historii tego miejsca. Dworzec, oddany do użytku w 1851 roku, przez ponad 150 lat wielokrotnie przebudowywano, odbudowywano i modernizowano.

Początki. Rok 1851 i pierwsza rozbudowa

Pierwszy budynek dworca powstał w czasie budowy Pruskiej Kolei Wschodniej z Krzyża do Królewca. Uroczyste otwarcie miało miejsce 25 lipca 1851 roku z udziałem króla Prus Fryderyka Wilhelma IV. Dwa dni później wyruszył z niego pierwszy pociąg dla pasażerów.

Już w 1861 roku, wraz z budową pruskiego odcinka Kolei Warszawsko-Bydgoskiej, przystąpiono do pierwszej rozbudowy. Do istniejącego gmachu dobudowano masywne skrzydła, a całość wzbogacono o reprezentacyjny taras i zieleniec przed dworcem. Dziesięć lat później, w 1870 roku, powstał klasyczny budynek dworca zewnętrznego – z kasami biletowymi i odprawą bagażu. Starszy gmach pełnił wówczas funkcję poczekalni i restauracji, a na piętrach mieściły się biura Dyrekcji Kolei Wschodniej.

Pożar i odbudowa budynku

W 1910 roku dworzec strawił wielki pożar. Odbudowa trwała aż pięć lat i zakończyła się w 1915 roku. Powstał wówczas masywny budynek prostopadłościenny, kryty dachem namiotowym. Na szczycie dachu znalazła się wieża z dużym zegarem, a przed obiektem zachowano zieleniec, który w 1926 roku przekształcono w jeszcze bardziej reprezentacyjny plac.

Nowa forma dworca przetrwała okres międzywojenny i II wojnę światową. W latach 30. w sąsiedztwie wybudowano Urząd Pocztowy Bydgoszcz 2, a sam dworzec pozostawał jednym z najważniejszych punktów komunikacyjnych w regionie.

Dworzec w PRL. Lata 60. i 70.

Kolejna duża modernizacja przypadła na lata 60. XX wieku. Zmieniono wówczas bryłę obiektu – usunięto stromy dach i wieżę zegarową, a elewację od strony ul. Zygmunta Augusta przeszklono. Powstało również przejście podziemne prowadzące do peronów. Oficjalne otwarcie nastąpiło w 1966 roku, jednak prace zakończono dopiero w 1972 roku.

W tym czasie zlikwidowano także historyczny zieleniec przed dworcem, zamieniając go na parking dla samochodów i autobusów. Dopiero w XXI wieku przestrzeń odzyskała część swojego dawnego charakteru, gdy przeniesiono ruch autobusowy i zbudowano torowisko tramwajowe w ciągu ul. Zygmunta Augusta.

Nowy rozdział. Modernizacja w 2015 roku

Największą metamorfozę przyniosła inwestycja zakończona w 2015 roku. Stary, wielokrotnie przerabiany gmach zastąpiono nowoczesnym, przeszklonym budynkiem z przestronną halą, windami i udogodnieniami dla osób z niepełnosprawnościami. Nowy dworzec nie tylko spełnia europejskie standardy, ale stał się też jednym z największych tego typu obiektów w Polsce i największym w województwie kujawsko-pomorskim.

Zobacz, jak zmienił się bydgoski dworzec na przestrzeni 150 lat.