Skąd się wzięła nazwa SPAM? To nie skrót, a nazwa konserw mięsnych. Wymyślił ją broadwayowski aktor

Premiera skeczu „Spam”. Dziś spam zaśmieca nasze skrzynki pocztowe

15 grudnia 1970 roku 1970 roku swoją premierę miał 25. odcinek skeczu Monty Pythona pt. „Spam”. Jak widzimy na archiwalnym nagraniu, dwóch klientów spuszczonych na linach bezpośrednio do stolika w zatłoczonej kawiarni próbuje zamówić śniadanie.

Menu jest ubogie, ponieważ każde danie zawiera Spam, czyli konserwę mięsną z firmy Hormel Foods, której w Wielkiej Brytanii po II wojnie światowej, gdy kraj zmagał się z odbudową rolnictwa, było na rynku w ogromnych ilościach. Wówczas klienci byli zmęczeni tym produktem, a termin "Spam" zaczęto także stosować do innych importowanych konserw od różnych producentów. Produkt ten kojarzył się z czymś bardzo ubogim i powszechnym.

„Spam” jako synonim czegoś irytującego

Gdy kelnerka recytuje klientom pełne Spamu menu, grupa wikingów, znajdująca się tuż obok, zagłusza rozmowę, śpiewając piosenkę, powtarzając „Spam, Spam, Spam, Spam… Lovely Spam! Wonderful Spam!”. Była to parodia piosenki „The Viking Song” autorstwa Samuela Coleridge’a-Taylora.

Telewizyjny skecz oraz kilka kolejnych występów przedstawiają Terry'ego Jonesa jako kelnerkę, Erica Idle'a jako pana Buna oraz Grahama Chapmana jako panią Bun, która bardzo nie lubi Spamu. Oryginalny skecz zawierał również Johna Cleese'a w roli Węgra oraz Palina jako historyka, jednak ta część została pominięta w wersji audio skeczu nagranej na drugi album grupy „Another Monty Python Record” (1971).

Napisy końcowe do odcinka zostały zmienione, tak by każdy członek ekipy miał dodane do swojego imienia „Spam” lub jakiś inny produkt z menu – dla przykładu, Spam Terry Jones czy Michael Spam Palin.

Skecz stał się tak popularny, że nazwa „spam” weszła do kultury

Skecz „Spam” stał się niezwykle popularny i zajął piąte miejsce w rankingu ulubionych skeczy Pythona w głosowaniu. Słowo „Spam” pada w nim przynajmniej 132 razy. Skecz ten pojawiał się także w innych filmach Monty Pythona.

Ponieważ w skeczu słowo „spam” było powtarzane wielokrotnie w sposób irytujący i nachalny, termin ten zaczął być używany w latach 90-tych do określania masowych, niechcianych wiadomości e-mail, nawiązując do tego samego irytującego i natrętnego motywu ukazanego w żartobliwy sposób w skeczu.

Jak powstała nazwa „spam”?

Co ciekawe, sama nazwa „spam” została wymyślona przypadkowo. Pierwszy raz nazwa ta padła w 1936 roku na imprezie sylwestrowej u Jaya Hormela, ówczesnego prezesa firmy George A. Hormel & Company. Mężczyzna postanowił lepiej wypromować produkowane przez przedsiębiorstwo konserwy mięsne. Z powodu braku copywriterów i specjalistów z zakresu marketingu, przeprowadził podczas spotkania zabawę dla gości.

Każdy z nich miał wrzucić do urny swoją propozycję nazwy dla produktu. Osoba, której propozycje będzie najciekawsze, miała wygrać sto dolarów. Po paru drinkach kartek było już wiele. Wygrała propozycja aktora Kennetha Daigneau, który swoją nazwę „spam” wymyślił w bardzo prosty sposób. Połączył dwie pierwsze i dwie ostatnie literki słów „spiced ham”, czyli „pikantna szynka”.